Ma na to 14 dni od dnia wydania orzeczenia. Przy czym o zgłoszeniu takiego zarzutu musisz być niezwłocznie powiadomiony przez właściwy Oddział ZUS. A to dlatego, że orzeczenie lekarza orzecznika ZUS, co do którego zgłoszono zarzut wadliwości, nie może stanowić podstawy wydania decyzji. Taką moc będzie miało dopiero orzeczenie
Od 1 stycznia 2005 r. osoba, która nie zgadza się z orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS, może wnieść sprzeciw do trzyosobowej komisji lekarskiej. Przed sądem może skutecznie dochodzić swoich praw tylko wtedy, gdy wyczerpie drogę odwoławczą w ZUS. Do końca 2004 r. od orzeczenia wydanego przez lekarza orzecznika ZUS nie przysługiwał żaden środek odwoławczy. Orzeczenie to było podstawą do wydania decyzji o przyznaniu bądź odmowie przyznania świadczenia uzależnionego od stwierdzenia niezdolności do pracy. Dopiero od tej decyzji można było się odwołać do sądu pracy i ubezpieczeń społecznych za pośrednictwem organu ZUS, który taką decyzję wydał. Po złożeniu odwołania ZUS oceniał jego słuszność i albo zmieniał lub uchylał decyzję, albo też przekazywał sprawę do sądu. Sąd rozpatrywał wówczas odwołanie i albo je oddalał (jeśli stwierdził, że nie ma podstaw do jego uwzględnienia), albo też uwzględniał, zmieniając zaskarżoną decyzję w całości lub w części. Brak odwoławczej instancji w postępowaniu orzeczniczym powodował, że sądy były bardzo obciążone liczbą wpływających spraw, a to skutkowało znacznym wydłużeniem czasu ich rozpatrywania. Z kolei osoby ubiegające się o świadczenie uzależnione od niezdolności do pracy (na przykład o rentę z tytułu niezdolności do pracy, niekiedy o emeryturę, rentę rodzinną) miały poczucie niezbyt wszechstronnego i nie dość wnikliwego rozpatrzenia ich WIEDZIEĆSprzeciwy oraz zarzuty wadliwości mogą być wnoszone od wszystkich orzeczeń lekarzy orzeczników ZUS wydanych począwszy od 1 stycznia 2005 r. Środki te przysługują także wówczas, gdy wniosek o dane świadczenie został zgłoszony przed tą datą, ale orzeczenie zostało wydane 1 stycznia br. albo lekarza orzecznika do komisji lekarskiejSytuacja uległa zmianie od 1 stycznia 2005 r. Od tego czasu zaczęły funkcjonować komisje lekarskie jako instancja odwoławcza od orzeczeń lekarzy orzeczników. Osoba, która uzyska orzeczenie lekarza orzecznika ZUS, może, w ciągu 14 dni od dnia doręczenia tego orzeczenia, wnieść sprzeciw do właściwej komisji lekarskiej za pośrednictwem jednostki ZUS właściwej ze względu na swoje miejsce zamieszkania. Również prezes ZUS może, w terminie 14 dni od dnia wydania orzeczenia, zgłosić zarzut wadliwości tego orzeczenia, przekazując sprawę do ponownego rozpatrzenia przez komisję T. wystąpiła z wnioskiem o rentę z tytułu niezdolności do pracy w ostatniej dekadzie grudnia 2004 r. Na początku stycznia 2005 r. została wezwana na badanie przez lekarza orzecznika ZUS. Lekarz orzekł, że jest zdolna do pracy. W dniu 17 stycznia 2005 r. zostało jej doręczone orzeczenie. Od tej daty miała 14 dni na wniesienie sprzeciwu do komisji lekarskiej, a zatem może je wnieść najpóźniej w dniu 31 stycznia 2005 działania komisjiPo wniesieniu sprzeciwu lub zarzutu wadliwości komisja lekarska wydaje nowe orzeczenie. Zasady postępowania są analogiczne jak w przypadku orzekania przez lekarzy orzeczników. Oznacza to, że osoba zainteresowana jeszcze raz wzywana jest na badanie, chyba że przewodniczący wszystkich komisji lekarskich działających w danym oddziale ZUS stwierdzi, iż dokumentacja lekarska jest wystarczająca do wydania przez komisję orzeczenia. W wyjątkowych przypadkach, w szczególności gdy po przeprowadzeniu bezpośredniego badania danej osoby okazuje się, że zgromadzona dokumentacja nadal jest niewystarczająca do wydania orzeczenia, możliwe jest skierowanie jej na badanie przez lekarza konsultanta, psychologa, na inne dodatkowe badania lub na obserwację lekarska orzeka w składzie trzyosobowym, a orzeczenie zapada większością głosów. Bezpośrednio po jego wydaniu komisja informuje osobę badaną o dokonanych ustaleniach. Egzemplarz orzeczenia przekazywany jest jej wraz z decyzją w sprawie ustalenia uprawnień do danego komisji lekarskiej ZUS stanowi podstawę do wydania decyzji w sprawach świadczeń uzależnionych od stwierdzenia niezdolności do pracy lub oceny stanu zdrowia. W przypadku gdy osoba zainteresowana nie wniosła od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS sprzeciwu, a prezes ZUS nie zgłosił zarzutu wadliwości, decyzja wydawana jest na podstawie tego utworzono komisje lekarskieKomisje lekarskie zostały utworzone głównie w oddziałach ZUS znajdujących się w miastach będących siedzibą wojewody, przede wszystkim ze względu na dostępność do specjalistycznej kadry medycznej i ośrodków medycznych, a także z uwagi na lepsze połączenia komunikacyjne. Zasadą jest, że w jednym oddziale ZUS może działać nie więcej niż 7 komisji lekarskich. O tym, która komisja w danym oddziale ZUS rozpatrzy sprawę, decyduje przewodniczący wszystkich komisji lekarskich w tym w postępowaniu przed sądemWraz z wprowadzeniem drugiej instancji w orzekaniu o niezdolności do pracy zmieniły się również zasady postępowania odwoławczego przed sądem. Zmiany te mają przede wszystkim zachęcić osoby do wykorzystania w pierwszej kolejności drogi odwoławczej w od decyzji ZUS, tak jak dotychczas, wnosi się w terminie miesiąca od dnia doręczenia jej odpisu do właściwego sądu. Jeśli ZUS uzna, że osoba odwołująca się ma rację – zmienia lub uchyla decyzję w terminie 30 dni od wniesienia odwołania. W takiej sytuacji nie przesyła go do sądu. Jeśli natomiast nie uwzględnia odwołania (w całości lub w części), ma obowiązek, najpóźniej w terminie 30 dni od jego wniesienia, przekazać sprawę do sądu. Od tej zasady wprowadzony został wyjątek. Jeśli w odwołaniu od decyzji ZUS (wydanej zarówno na podstawie orzeczenia lekarza orzecznika, jak i komisji lekarskiej) osoba zainteresowana wskazała jakieś nowe okoliczności (np. nowe wyniki badań) powstałe po dniu wydania orzeczenia, jak również takie, których daty powstania nie można ustalić, ZUS nie przekazuje sprawy do sądu, lecz kieruje ją do lekarza orzecznika do ponownego rozpatrzenia. Po ponownym wydaniu orzeczenia ZUS wydaje nową decyzję, od której przysługuje odwołanie do razie przekazania sprawy do sądu dalsze postępowanie uzależnione jest od tego, czy osoba zainteresowana wyczerpała drogę odwoławczą w ZUS, oraz od tego, czy po wydaniu orzeczenia przez lekarza lub komisję stan jej zdrowia uległ zmianie. W przypadku gdy dana osoba nie wniosła sprzeciwu od orzeczenia lekarza orzecznika do komisji lekarskiej, a następnie odwołała się do sądu nie wskazując żadnych nowych okoliczności dotyczących niezdolności do pracy, sąd takie odwołanie odrzuca. Jeśli jednak osoba zainteresowana podnosi w odwołaniu, że sprzeciw od orzeczenia lekarza orzecznika został zgłoszony po terminie, który nie został następnie przywrócony, choć jego przekroczenie nastąpiło z przyczyn od niej niezależnych, sąd uchyla decyzję, przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania organowi ZUS i umarza postępowanie. Organ ZUS kieruje wówczas sprzeciw do rozpatrzenia do komisji lekarskiej. Podobne postępowanie ma miejsce wtedy, gdy w odwołaniu od decyzji (wydanej zarówno na podstawie orzeczenia lekarza orzecznika, jak i komisji lekarskiej) osoba zainteresowana nie wskazała nowych okoliczności dotyczących niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji, ale takie okoliczności powstały już po dniu złożenia odwołania od aby zobaczyć może obecnie zmienić decyzję ZUS w sprawie świadczenia uzależnionego od niezdolności do pracy tylko wówczas, gdy osoba zainteresowana wyczerpała drogę odwoławczą w ZUS, a w odwołaniu od decyzji nie wskazała nowych okoliczności dotyczących niezdolności do pracy. Wtedy, na podstawie dostępnych środków dowodowych, może np. orzec, że osoba uznana przez lekarza orzecznika i przez komisję lekarską za zdolną do pracy jest jednak całkowicie lub częściowo niezdolna do pracy. Takie orzeczenie jest podstawą dla ZUS dla wydania decyzji o przyznaniu OpolskiPODSTAWA PRAWNA• Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( z 2004 r. nr 39, poz. 353 z późn. zm.).• Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych ( nr 137, poz. 887 z późn. zm.).• Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego ( nr 43, poz. 296 z późn. zm.).• Rozporządzenie ministra polityki społecznej z dnia 14 grudnia 2004 r. w sprawie orzekania o niezdolności do pracy ( nr 273, poz. 2711).
Osoba zainteresowana, która nie zgadza się z treścią orzeczenia lekarza orzecznika, może w ciągu 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia wnieść sprzeciw. Może to zrobić za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS właściwej ze względu na miejsce zamieszkania.
Lekarz orzecznik ZUS w wydanym orzeczeniu uznał mnie za zdolnego do pracy. Czy od niekorzystnej dla mnie decyzji lekarza orzecznika ZUS mogę wnieść sprzeciw? Jeśli tak, to jaki jest tryb i termin wniesienia sprzeciwu? Osoba ubiegająca się o świadczenie uzależnione od stwierdzenia jej niezdolności do pracy ma prawo wnieść sprzeciw od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS. Jak wskazuje art. 14 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( z 2004 r. Nr 39, poz. 353 z zwanej dalej ustawą, od orzeczenia lekarza orzecznika osobie zainteresowanej przysługuje sprzeciw do komisji lekarskiej ZUS, w ciągu 14 dni od dnia doręczenia tego orzeczenia. Sprzeciw wnosi się za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS właściwej ze względu na miejsce zamieszkania osoby zainteresowanej. Zasadą jest, że komisja lekarska nie rozpatruje sprzeciwu wniesionego po terminie. W uzasadnionych przypadkach ZUS, na wniosek osoby zainteresowanej, może przywrócić termin na wniesienie sprzeciwu. Może to zrobić w szczególności w razie odrzucenia przez sąd odwołania od decyzji, gdy osoba zainteresowana nie wniosła sprzeciwu od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS. Komisja lekarska, rozpatrując sprzeciw, dokonuje ponownie oceny niezdolności do pracy i jej stopnia oraz ustalenia okoliczności, o których mowa w art. 14 ust. 1 ustawy. Komisja dokonuje rozstrzygnięcia w formie orzeczenia. Orzeczenie lekarza orzecznika, od którego nie wniesiono sprzeciwu lub co do którego nie zgłoszono zarzutu wadliwości, albo orzeczenie komisji lekarskiej stanowi dla organu rentowego podstawę do wydania decyzji w sprawie świadczeń przewidzianych w ustawie, do których prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy. Przepisy ustawy umożliwiają również Prezesowi ZUS, w terminie 14 dni od dnia wydania orzeczenia przez lekarza orzecznika, zgłoszenie zarzutu wadliwości orzeczenia i przekazania sprawy do rozpatrzenia komisji lekarskiej. O zgłoszeniu zarzutu wadliwości orzeczenia jednostka organizacyjna ZUS niezwłocznie zawiadamia osobę zainteresowaną. Jeżeli nie zgodzi się Pan z orzeczeniem komisji lekarskiej, może Pan od decyzji ZUS wnieść odwołanie do sądu okręgowego. Odwołanie powinno zostać wniesione w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji ZUS za pośrednictwem oddziału ZUS, który wydał decyzję. Wniesienie odwołania od decyzji ZUS nie oznacza jeszcze, że sprawa rozstrzygnięta tą decyzją trafi do sądu. Jeżeli bowiem ZUS wniesione przez stronę odwołanie uzna w całości lub w części za uzasadnione, zmienia lub uchyla decyzję niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 30 dni od dnia wniesienia odwołania. Ze zrozumiałych względów odwołaniu takiemu nie nadaje się biegu, a więc nie przekazuje się go do sądu. W przypadku gdy ZUS nie uzna za słuszne wniesionego odwołania, ma obowiązek przekazać sprawę, której dotyczy odwołanie, w terminie 30 dni od dnia jego wniesienia, do sądu wraz z uzasadnieniem. Sąd odrzuci odwołanie wniesione po upływie terminu, chyba że przekroczenie terminu nie jest nadmierne i nastąpiło z przyczyn niezależnych od odwołującego się. Warto tutaj wspomnieć o tym, że w myśl art. 4779 § 31 ustawy z 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego ( Nr 43, poz. 296 z sąd odrzuci odwołanie w sprawie o świadczenie z ubezpieczeń społecznych, do którego prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy, a podstawę do wydania decyzji stanowi orzeczenie lekarza orzecznika ZUS, jeżeli osoba zainteresowana nie wniosła sprzeciwu od tego orzeczenia do komisji lekarskiej ZUS i odwołanie jest oparte wyłącznie na zarzutach dotyczących tego orzeczenia. Jeżeli odwołanie opiera się także na zarzucie nierozpatrzenia wniesionego po terminie sprzeciwu od tego orzeczenia, a wniesienie sprzeciwu po terminie nastąpiło z przyczyn niezależnych od osoby zainteresowanej, sąd uchyla decyzję, przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania organowi rentowemu i umarza postępowanie. W takim przypadku organ rentowy kieruje sprzeciw do rozpatrzenia do komisji lekarskiej ZUS. Kamil Szatkowski Podstawa prawna: art. 14 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( z 2004 r. Nr 39, poz. 353 z Poszerzaj swoją wiedzę, czytając naszą publikację Nowe zasady tworzenia i funkcjonowania kas zapomogowo-pożyczkowych w zakładach pracy (PDF)
ODWOŁANIE OD DECYZJI LEKARZA ORZECZNIKA ZUS. Możesz złożyć odwołanie od decyzji lekarza orzecznika ZUS. Jak stanowią przepisy art. 14 ust. 2a-2c ustawy o emeryturach i rentach, od orzeczenia lekarza orzecznika osobie zainteresowanej przysługuje sprzeciw do komisji lekarskiej Zakładu, w ciągu 14 dni od dnia doręczenia tego orzeczenia.
witam."Ograniczenia w podejmowaniu pracy Mimo że przepisy Ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, a także Ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych nie ograniczają możliwości zatrudniania osób niepełnosprawnych, to istnieją pewne ograniczenia, np.: informacja o podjęciu zatrudnienia przez osobę niezdolną do jej wykonywania może mieć wpływ na decyzję lekarza orzecznika ZUS lub innego organu orzekającego, w sytuacji gdy osoba ta ubiega się o przedłużenie okresu niezdolności do pracy lub orzeczenie sprawa tego typu powinna być rozpatrywana indywidualnie i niekoniecznie może przybrać niekorzystny obrót dla zainteresowanego. Z pewnością np. podjęcie pracy w zawodzie przez kierowcę, który został uznany za całkowicie niezdolnego do pracy ze względu na wzrok, nie zyska aprobaty organów orzekających. Warto wiedzieć, że osoby pobierające emeryturę lub rentę mają ograniczenia w uzyskaniu dochodów z działalności zarobkowej, a w niektórych przypadkach uzyskiwanie takich dochodów może spowodować zawieszenie świadczeń emerytalnych lub rentowych. Ponadto zarówno osoby niepełnosprawne, jak i ich pracodawcy powinni respektować zalecenia lekarza w sprawie zakazu lub ograniczenia wykonywania pracy. Postępowanie wbrew tym zaleceniom może spowodować pogorszenie stanu zdrowia, a wyjątkowo również negatywne skutki dla pracodawcy." czym orzeka lekarz orzecznik ZUSLekarz orzecznik wydaje orzeczenie o niezdolności do ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy lekarz orzecznik bierze pod uwagę:- stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia sprawności w wyniku leczenia i rehabilitacji,- możliwość wykonywania dotychczasowej lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę m. in. dotychczas wykonywaną pracę, wykształcenie, orzecznik kwalifikuje osobę jako:>> całkowicie niezdolną do pracy oraz samodzielnej egzystencji>> całkowicie niezdolną do pracyZa całkowicie niezdolną do pracy uznawana jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy.>> częściowo niezdolną do pracyOsoba częściowo niezdolna do pracy to osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy, zgodnej z poziomem posiadanych do samodzielnej egzystencji orzekana jest jeżeli stopień naruszenia sprawności organizmu powoduje konieczność stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innej osoby w zaspokajaniu podstawowych potrzeb do pracy orzeka się na okres nie dłuższy niż 5 do pracy orzeka się na okres dłuższy niż 5 lat, jeżeli według wiedzy medycznej nie ma rokowań odzyskania zdolności do pracy przed upływem tego warunki należy spełnić, aby otrzymać rentęSamo orzeczenie niezdolności do pracy nie jest równoznaczne z prawem do renty. Prawo do renty ma osoba, która spełni jednocześnie następujące warunki:1) jest niezdolna do pracy,2) ma wymagany okres zatrudnienia (tzw. okresy składkowe i nieskładkowe),3) niezdolność do pracy powstała w czasie zatrudnienia lub w okresie równorzędnym z okresem zatrudnienia albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów. Okresy te jak również okresy z p. 2 są dokładnie określone w ustawie o emeryturach i rentach z FUS. Jest ich jednak zbyt dużo, a ich opis na tyle obszerny i skomplikowany, że nie możemy go tu w całości zamieścić (takimi okresami będzie np. okres zatrudnienia w oparciu o umowę o pracę, lub okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych).Osobie, która spełnia WSZYSTKIE wymienione powyżej warunki przysługuje:- renta okresowa – jeżeli niezdolność do pracy jest okresowa. Renta ta przysługuje przez okres wskazany w decyzji organu rentowego;- renta stała – jeżeli niezdolność do pracy jest trwała;- renta szkoleniowa – jeżeli wobec tej osoby orzeczono celowość przekwalifikowania zawodowego, ponieważ nie może ona pracować w dotychczasowym zawodzie. Renta szkoleniowa przysługuje przez 6 miesięcy, z możliwością przedłużenia, ale nie dłużej niż o 30 miesięcy (o ile jest to niezbędne do przekwalifikowania się).O czym należy pamiętaćOrgan rentowy pisemnie zawiadamia osobę uprawnioną o terminie wstrzymania wypłaty oraz o warunkach przywrócenia prawa do renty z tytułu okresowej niezdolności do pracy, nie później niż na 3 miesiące przed ustaniem prawa do renty. Osoba zainteresowana dalszym pobieraniem renty powinna złożyć wniosek o przywrócenie do niej prawa wraz z zaświadczeniem o stanie zdrowia wydanym przez lekarza opiekującego się tą do pracy jest orzekana przez lekarza orzecznika ZUS do celów rentowych. Nie oznacza to jednak, że nie możemy podjąć nie ma wpływu na ewentualne wykonywanie pracy przez ubezpieczonego, co do którego orzeczono o niezdolności do pracy. Może jedynie zawiesić rentę w całości lub w części. Nie oznacza to jednak, że podjęcie pracy nie może mieć wpływu na sytuację rencisty. Wykonywanie ciężkiej pracy fizycznej przez pana Kowalskiego, który ma orzeczoną okresową niezdolność do pracy, może mieć wpływ na treść orzeczenia wydanego przez lekarza orzecznika ZUS, podczas kolejnych badań." uzyskanie orzeczenia o niezdolności do pracy oznacza "zakaz wykonywania pracy"? Nie, nie istnieje zakaz pracy dla osób, które uzyskały orzeczenie o niezdolności do pracy (lub o niezdolności do pracy oraz samodzielnej egzystencji). Osoby takie mogą pracować zarówno w systemie pracy chronionej jak i na otwartym rynku pracy. Jedyne ograniczenie, dotyczące osób które pobierają świadczenie rentowe i jednocześnie podejmują pracę zarobkową (lub osiągają inne przychody określoen ustawą), polega na zmniejszeniu lub zawieszeniu świadczenia. Zasady ogólne zmniejszania lub zawieszania rent Jeśli osoba pobierająca świadczenie rentowe z ZUS podejmuje działalność podlegającą obowiązkowi ubezpieczenia społecznego (zatrudnienie, służba, inna praca zarobkowa, pozarolnicza działalność gospodarcza), powinna pamiętać, iż świadczenie może być zmniejszone lub ulec zawieszeniu. Nie ulegają zmniejszeniu ani zawieszeniu świadczenia pobierane przez kobiety, które ukończyły 60 lat oraz mężczyzn, którzy ukończyli 65 lat. Przychody, które powodują zmniejszenie lub zawieszenie świadczenia rentowego są rozumiane bardzo szeroko, wlicza się do nich nie tylko pensje z tytułu pracy zarobkowej czy dochód z działalności gospodarczej, ale również kwoty pobranych zasiłków: chorobowego, macierzyńskiego i opiekuńczego oraz wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wypłacanego na podstawie przepisów kodeksu pracy, kwoty świadczenia rehabilitacyjnego i wyrównawczego, zasiłku wyrównawczego i dodatku wyrównawczego. Do puli przychodów zmniejszających lub zawieszających rentę nie wlicza się tych, które nie stanowią podstawy do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne oraz umów o dzieło (o ile nie były wykonywane na rzecz pracodawcy rencisty), honorariów z działalności twórczej i artystycznej, darowizn i zapomóg, praw autorskich i patentowych, wynajmu lub dzierżawy nieruchomości albo lokali (chyba, że wynajem lub dzierżawa sa przedmiotem działalności gospodarczej). Osoba pobierająca rentę lub jej przedstawiciel ustawowy są zobowiązani niezwłocznie powiadomić organ wypłacający rentę o osiąganiu przychodu w kwocie powodującej zmniejszenie lub zawieszenie prawa do renty. Kwoty stanowiące równowartość 70 i 130 procent przeciętnego wynagrodzenia, są w każdym kwartale ogłaszane przez Prezesa ZUS w Monitorze Polskim. Zmniejszenie lub zawieszenie renty z tytułu niezdolności do pracy Po osiągnięciu przychodu w kwocie przekraczającej 70% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, świadczenie ulega zmniejszeniu o kwotę przekroczenia nie większą jednak niż: 24% kwoty bazowej (obowiązującej przy ostatniej waloryzacji) dla emerytury lub renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy; 18% kwoty bazowej dla renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy. Po osiągnięciu przychodu w kwocie przekraczającej 130% przeciętnego wynagrodzenia, prawo do renty z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy ulega zawieszeniu."
Możesz się odwołać Jeśli nie zgadzasz się z orzeczeniem lekarza orzecznika, możesz w ciągu 14 dni od dnia doręczenia ci orzeczenia, wnieść sprzeciw do komisji lekarskiej, właściwej ze
Coraz częściej kontaktują się ze mną klienci w sprawach o rentę z tytułu niezdolności do pracy, wskazując, że mimo orzeczenia przez lekarza orzecznika ZUS o tym, że są niezdolni do pracy, następnie rozstrzygnięcie to ulega zmianie i ubezpieczony jest ,,uzdrawiany przez ZUS”. Czy wymienione ma podstawę prawną, a jeśli tak co można zrobić w takim przypadku? Podstawą prawną do zmiany orzeczenia lekarza orzecznika ZUS jest art. 14 ust. 2 d ustawy o emeryturach i rentach z FUS zgodnie z którym: ,,Prezes Zakładu, w terminie 14 dni od dnia wydania orzeczenia przez lekarza orzecznika, może zgłosić zarzut wadliwości orzeczenia i przekazać sprawę do rozpatrzenia komisji lekarskiej. O zgłoszeniu zarzutu wadliwości orzeczenia jednostka organizacyjna Zakładu niezwłocznie zawiadamia osobę zainteresowaną.” Sytuacje takie niestety mają miejsce coraz częściej, co w mojej ocenie, nie bierze się z przyczyn czysto medycznych, lecz związane jest z sytuacją finansową ZUS, który kolokwialnie mówiąc stara się ,,obcinać świadczenia”. Niewątpliwie stan zdrowia człowieka podlega ocenie, która to ocena może być uzależniona nie tylko od przesłanek obiektywnych, ale i oceny samej osoby badającej. Jednakże dość często ewidentnym jest, że wykonywanie danego rodzaju pracy jest przez ubezpieczonego niemożliwe. Co więc pozostaje? Złożyć odwołanie do Sądu Pracy ze wskazaniem odpowiednich do stanu sprawy wniosków dowodowych, oraz wskazując na argumentację zarówno prawną jak i tyczącą się danego stanu faktycznego. Istotnym również mogą być opinie prywatne innych lekarzy dotyczące zdrowia ubezpieczonego. Decyzje lekarzy orzeczników ZUS są bowiem dość – w mojej ocenie – restrykcyjne jeśli chodzi o orzekanie niezdolności do pracy, a więc w przypadku, gdy następuje zmiana w tym zakresie, szanse do złożenia skutecznego odwołania do Sądu Pracy mogą być znaczne. W przypadku, gdybyś potrzebował porady prawnej w w/w lub, też innym zakresie, chciał zlecić poprowadzenie sprawy sądowej, w tym z odwołania od decyzji ZUS, KRUS, odwołania od wypowiedzenia umowy o pracę, lub też innej sprawy sądowej, zachęcam do kontaktu.
Odwołanie od decyzji ZUS składa się pisemnie za pośrednictwem ZUS, który wydał zaskarżaną decyzję. Można tego dokonać również ustnie do protokołu. Wówczas organ rentowy ma obowiązek niezwłocznie przekazać protokół do sądu wraz z aktami sprawy. Przy wysyłce odwołania pocztą najlepiej wybrać przesyłkę poleconą za
Z uwagi na liczne zapytania osób odwiedzających mój blog postanowiłam udostępnić rzetelny poradnik na temat: sprzeciwu od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS, wraz z przykładowym wzorem owego pisma z moim komentarzem. Pomoże Ci on samodzielnie przygotować sprzeciw, jeśli masz na to ochotę, chęci i czas. Skoro ustawodawca przewidział możliwość złożenia przez Ciebie sprzeciwu, warto z tej możliwości skorzystać. Nie generuje to dla Ciebie ani kosztów, ani też nie powoduje nadmiernego wysiłku. Ci, którzy żyją w przekonaniu, że z ZUS-em jeszcze nikt nie wygrał – popełniają błąd. Nawet w sytuacji gdy Twoje stanowisko nie zostanie uwzględnione zyskasz pewność, że zrobiłeś wszystko, by udowodnić swoje racje. Zanim zdecydujesz się samodzielnie przygotować tego rodzaju pismo, uważnie przeczytaj to co napisałam dla Ciebie poniżej. Są to informację pomocne w zrozumieniu konstrukcji sprzeciwu oraz przyczynią się do jego sporządzenia w sposób jasny i zrozumiały. I. Termin złożenia sprzeciwu Czas, który ustawodawca przewidział dla Ciebie na złożenie sprzeciwu jest krótszy niż przy składaniu odwołania od decyzji ZUS wynosi on 14 dni, licząc od daty doręczenia Ci odpisu orzeczenia lekarza orzecznika ZUS. Sugeruję, abyś odnotował dzień, w którym odebrałeś pismo organu rentowego – dzięki temu nie umknie Ci data upływu terminu do wystosowania sprzeciwu – w przeciwnym wypadku Twoje pismo nie zostanie rozpatrzone. Wyjątek stanowi sytuacja, gdy zachodzą okoliczności przemawiające za przywróceniem terminu, a wówczas w treści sprzeciwu musisz wskazać jakie okoliczności przeszkodziły Ci we wniesieniu sprzeciwu w terminie oraz złożyć osobny wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu. Decyzja czy okoliczności podane przez Ciebie zostaną uznane za uzasadnione – należy do ZUS. II. Forma sprzeciwu Sprzeciw powinien mieć formę pisemną – stąd zachęcam Cię do skorzystania z uniwersalnego wzoru, który przygotowałam. Poniżej możesz go bezpłatnie pobrać. III. Adresat sprzeciwu Sprzeciw kierujesz do komisji lekarskiej organu rentowego za pośrednictwem ZUS. IV. W jaki sposób złożyć sprzeciw W tym wypadku istnieją dwie możliwości. Jeden egzemplarz przeznaczony dla komisji lekarskiej składasz na dzienniku podawczym właściwego oddziału organu rentowego. Wówczas na kopii sprzeciwu umieszczona zostanie prezentata, obrazująca datę wpływu. Druga natomiast, to wysłanie sprzeciwu listem poleconym w polskiej placówce pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe. W tym wypadku będziesz posiadał zwrotkę świadczącą o dacie wpływu pisma do oddziału ZUS. V. Co może zrobić komisja? Skład komisji jest trzyosobowy. Komisja orzeka większością głosów, wcześniej ponownie analizując Twoją sytuację, mianowicie: niezdolności do pracy oraz jej stopnień. Wiąże się to z określeniem: daty powstania niezdolności do pracy, trwałości lub przewidywanego okresu niezdolności do pracy, związku przyczynowego niezdolności do pracy z określonymi okolicznościami, trwałości lub przewidywanego okresu niezdolności do samodzielnej egzystencji, możliwości ewentualnego przekwalifikowania zawodowego. Komisja proceduje na podstawie dokumentacji dołączonej do wniosku oraz po przeprowadzeniu bezpośredniego badania stanu zdrowia osoby. Istnieje również możliwość uzupełnienia dokumentacji dołączonej do wniosku. Przykładowo mogą to być opinie lekarzy odpowiednich specjalności lub psychologa albo wyniki dodatkowych badań czy karty informacyjne leczenia szpitalnego, jeśli takowe miały miejsce. VI. Ile to kosztuje? W tej kwestii mam dla Ciebie pewną pozytywną wiadomość. Wniesienie sprzeciwu jest bezpłatne. Zatem i ta okoliczność powinna zachęcić Cię do obrony własnych interesów. VII. Sprzeciw od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS – wzór do pobrania za darmo VII. Sprzeciw nie pomógł? Jeśli zaś złożenie sprzeciwu również nie odniesie pożądanego skutku, wtedy pozostaje skorzystanie z drogi złożenia odwołania od decyzji ZUS. Jeśli masz pytania, potrzebujesz pomocy, indywidualnej konsultacji napisz do mnie na adres: katarzyna@
. 316 492 710 171 798 184 256 418
sprzeciw od orzeczenia lekarza orzecznika zus forum
