Już w roku 1995 miała miejsce w galerii Kersten pierwsza wystawa sztuki współczesnej. Kraków, a konkretnie zabytkowe podziemia Hotelu Grand przy ulicy Sławkowskiej 5 gościły siedzibę galerii aż do roku 2019, kiedy to galeria została przeniesiona pod adres ul. św. Jana 12, czyli słynnej Kamienicy Krauzowskiej. Upamiętnia ona swoją
Już po raz trzynasty odbył się wernisaż otwierający wystawę "Najlepsze Dyplomy ASP 2021", czyli pokaz najlepszych prac dyplomowych absolwentów uczelni plastycznych z całego kraju. Prace, które prezentowane są w Zbrojowni Sztuki w Gdańsku, stworzone zostały przez absolwentów kierunków i specjalizacji: fotografia, grafika artystyczna, instalacje, malarstwo, intermedia, performance, rysunek, rzeźba, ceramika, szkło artystyczne, tkanina artystyczna. Ekspozycję można oglądać do 28 sierpnia 2022, w godz. 11-18. Wstęp najlepszych prac ASP dostępna do zwiedzania Wystawa prac najlepszych studentów kierunków artystycznych, to jedno z najważniejszych wydarzeń w świecie sztuki w kraju. Dyplomy goszczą w murach Zbrojowni Sztuki . Wystawa ma promować młode talenty z całego kraju, a także wspierać początkujących twórców w stawianiu pierwszych kroków na rynku sztuki po ukończeniu studiów artystycznych. W ramach cyklicznej wystawy każda z ośmiu publicznych uczelni artystycznych w kraju wystawia cztery najlepsze dyplomy absolwentów studiów magisterskich z danego roku. Dzieła sztuki wystawione na ekspozycji wybrane zostały w ramach konkursów. Dlatego podczas piątkowego wernisażu zostały rozdane nagrody dla najlepszych młodych twórców. W hołdzie ludziom stoczni. Nowa wystawa czasowa w ECS Prace absolwentów potrafią zaskoczyć Wystawa najlepszych prac ASP chętnie odwiedzana jest przez mieszkańców Trójmiasta oraz turystów. Bezpłatne wydarzenie w środku miasta, obok turystycznego Traktu Królewskiego ściąga wiele osób nawet podczas zwykłego spaceru. Co ciekawe, tegoroczna wystawa została rozszerzona o dodatkowe dwa piętra. Prócz głównej sali, w której zazwyczaj mieściła się pełna ekspozycja, dodatkowo otworzone zostały dwie inne przestrzenie. Pierwszą z nich jest piwnica, w której szczególnie dominują projekcje, zaś drugą - aula nad główną salą, w której obejrzymy ciekawe obrazy. W tym roku ekspozycja zawiera łącznie 32 prace dyplomowe studentów. Prócz obrazów zobaczyć możemy również wiele form multimedialnych. To właśnie odtwarzane na ścianach filmy i inne formy szczególnie przyciągnęły wzrok jury typującego najlepsze prace. Warto podkreślić, że przyzwyczajeni przez artystów do krzykliwych i kontrowersyjnych prac, tegoroczne dyplomy mogą zaskoczyć, ale w zupełnie inny sposób. Zamiast kontrowersji absolwenci postawili na: refleksję nad życiem, dojrzałość i szeroko pojętą wrażliwość ujętą w różny sposób. Sztuka od zawsze była kalką obecnych wydarzeń ze świata, a artyści przelewali na nią swoje podejście do problemów społecznych, życia czy też popkultury. Mimo że wernisaż jest pokazem najlepszych prac dyplomowych z całego kraju, tak na pierwszy rzut oka można zauważyć wspólny mianownik w postaci silnie obecnego na tegorocznej wystawie nurtu refleksji nad życiem. Sztuka ma stawiać pytania, poruszać i zmuszać do refleksji, ale też zostawiać przestrzeń do analizy dla odbiorców. Niekiedy jednak dzieła z zakresu sztuki współczesnej potrafią być kompletnie niejasne i nawet komentarz odautorski nie jest w stanie ich wyjaśnić. Można jednak zauważyć powrót artystów do form, które ponownie zaczynają mówić w języku zrozumiałym i subtelnym dla szerszej publiczności, czego przykładem są niektóre prace zawarte w ramach wystawy "Najlepsze Dyplomy 2021". Na wystawie zobaczyć można dyplomy Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach, Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi, Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu, Akademii Sztuki w Szczecinie, Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Prace oglądać można w Zbrojowni Sztuki do 28 sierpnia 2022, w godz. 11- 18. Jak co roku wstęp na wystawę jest bezpłatny. Laureaci Najlepszych Dyplomów 2021:Nagroda Rektorów ASP (20 tys. zł): Karolina Cygnar "Laboratorium Życia" (Rzeźba, promotor: prof. ASP dr hab. Ewa Janus, Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie)Nagroda Krytyków (10 tys. zł): Ewelina Węgiel "Ludzie stąd" (Grafika, promotor: dr hab. Agata Pankiewicz, Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie) Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (15 tys. zł): Klaudia Kania "O studni" (Rzeźba, promotor: prof. Mariusz Białecki, Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku)Nagroda Marszałka Województwa Pomorskiego (8 tys. zł): Joanna Krawczyk "Roszada" (Grafika, promotor: dr. Witek Orski, Akademia Sztuki w Szczecinie)Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska (8 tys. zł): Magdalena Banaś "Krajobraz skóry. Rozważania o tożsamości, cielesności i miejscu" (Grafika, promotor: prof. Przemysław Tyszkiewicz, Akademia Sztuk Pięknych we Wrocławiu)Nagroda Prezydenta Miasta Gdyni (8 tys. zł): Michał Wasiak "Cykl obrazów inspirowany malarstwem Caravaggionistów" (Malarstwo, promotor: dr hab. Tomasz Musiał, Akademia Sztuk Pięknych w Łodzi)Nagroda Prezydenta Miasta Sopotu (4 tys. zł): Eliza Garjołek "Inwentaryzacja strat. fotograficzny. Projekt otwarty/Nowe konsolacje. Videonotatnik Doświadczenia Strat" (Edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych, promotor: dr hab. Dominika Sadowska, dr hab. Łukasz Ogórek, Akademia Sztuk Pięknych w Łodzi) Nagroda Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie w postaci indywidualnej wystawy:Eliza Garjołek "Inwentaryzacja strat. fotograficzny. Projekt otwarty/Nowe konsolacje. Videonotatnik Doświadczenia Strat" (Edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych, promotor: dr hab. Dominika Sadowska, dr hab. Łukasz Ogórek, Akademia Sztuk Pięknych w Łodzi) Nagroda Centrum Sztuki Współczesnej "Łaźnia" w postaci indywidualnej wystawy:Katarzyna Serkowska "Martwa Natura?" (Intermedia, promotor: prof. Grzegorz Klaman, Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku)Nagroda Gdańskiej Galerii Miejskiej w postaci indywidualnej wystawy w 2023 roku:Dominika Gierszewska "Rozważania na temat uważności. Człowiek niskopodłogowy" (Intemedia, promotor: prof. Piotr Kurka, Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu).Nagroda specjalna od Instytutu Some an esthetic and Art Centre w Krakowie (3 tys. zł):Magdalena Banaś "Krajobraz skóry. Rozważania o tożsamości, cielesności i miejscu" (Grafika, promotor: prof. Przemysław Tyszkiewicz, Akademia Sztuk Pięknych we Wrocławiu)
Na stronie Muzeum Narodowego w Krakowie czytamy: „(…) malował przede wszystkim rozległe, panoramiczne widoki górskie, które były dla niego pretekstem do zmierzenia się z malarskimi wyzwaniami: do przedstawień ośnieżonych gór za pomocą zaledwie kilku odcieni rozświetlanego słońcem błękitu i bieli i uchwycenia specyficznego
Wystawa „Sztuka nowoczesna z kolekcji książąt Lubomirskich”. Źródło: Muzeum Narodowe w Krakowie Jan Lubomirski-Lanckoroński buduje swoją kolekcję w sposób coraz bardziej świadomy. Opiera się ona nie tylko na najbardziej znanych nazwiskach, jak Picasso, Léger, Chagall, Miró, Dali, Le Corbusier, Warhol, Lichtenstein, Basquiat, Banksy, ale też na takich, które nie istnieją w powszechnej świadomości. Dlatego na wystawie pokazujemy dzieła twórców znanych wszystkim, a także mniej popularnych, choć równie znakomitych – mówi Anna Budzałek, kuratorka wystawy „Sztuka nowoczesna z kolekcji książąt Lubomirskich”, którą można oglądać w Pawilonie Czapskiego Muzeum Narodowego w Krakowie do 16 Czy muzea często sięgają po prywatne kolekcje? Anna Budzałek: Muzeum Narodowe w Krakowie już kilkakrotnie prezentowało prywatne kolekcje. W ostatnich latach mogliśmy oglądać kolekcje polskiego malarstwa Krzysztofa Musiała czy Andrzeja Starmacha, a także sztukę światową ze zbiorów Rafała Jabłonki. To zawsze jest niezwykłe przeżycie dla kuratorów wystaw, którzy dzięki temu mogą wejść do prywatnych pomieszczeń właścicieli i zobaczyć, co one kryją. W ten sposób poznajemy te kolekcje i w przyszłości możemy prosić o wypożyczenie niektórych dzieł na przygotowywane przez nas wystawy monograficzne oraz tematyczne. Tak jak ostatnio było to w przypadku prezentacji obrazów Jacka Malczewskiego. MHP: Czy Jan Lubomirski-Lanckoroński chętnie udostępnił swoje zbiory? Anna Budzałek: Tak, bardzo chętnie. Mamy już w stałej prezentacji w Galerii Rzemiosła Artystycznego dwa pochodzące z kolekcji rodziny Lubomirski średniowieczne witraże, więc ich zbiory kojarzyły się nam przede wszystkim ze sztuką dawną. Teraz okazało się, że Jan Lubomirski-Lanckoroński zajmuje się też sztuką współczesną, zarówno europejską, jak i amerykańską. W kręgu jego zainteresowań leży również sztuka polska, ale planując tę wystawę, zdecydowałam, że jednak pokażę posiadaną przez niego sztukę światową. MHP: Jak Jan Lubomirski-Lanckoroński buduje swoją kolekcję? Anna Budzałek: W sposób coraz bardziej świadomy. Opiera się ona nie tylko na najbardziej znanych nazwiskach, jak Picasso, Léger, Chagall, Miró, Dali, Le Corbusier, Warhol, Lichtenstein, Basquiat, Banksy, ale też na takich, które nie istnieją w powszechnej świadomości. Dlatego na wystawie pokazujemy dzieła twórców znanych wszystkim, a także mniej popularnych, choć równie znakomitych. Doskonałym tego przykładem jest obraz duńskiego malarza Per Arnoldiego, przedstawiający dwie barwne kule. Wpisałam go w kontekst sztuki abstrakcji geometrycznej, chociaż sam artysta odżegnuje się od takiego szufladkowania. Ale zrobiłam to na potrzebę narracji tej wystawy, pokazując tę pracę z dziełem Victora Vasarele'go. To jedna z pereł tej kolekcji, tak jak praca Steve'a Kaufmana przedstawiająca Marilyn Monroe. Znajduje się ona niedaleko „Czaszki” – obrazu jednego z najbardziej topowych artystów naszych czasów, czyli Damiena Hirsta. Widać na tych przykładach jak gust kolekcjonerski Jana Lubomirskiego-Lanckorońskiego się rozwija, jak coraz swobodniej porusza się on wśród najnowszych trendów w sztuce. Co nie jest takie łatwe, ponieważ te trendy szybko się zmieniają, a popularność niektórych artystów nie zawsze długo się utrzymuje. MHP: Na które prace zwróciłaby pani jeszcze uwagę odwiedzających wystawę gości? Anna Budzałek: Na prace artystów z grupy Cobra, którzy swoją działalność rozpoczęli po II wojnie światowej. Nazwa kolektywu pochodzi od stolic, w których mieszkali jego członkowie – Kopenhagi, Brukseli, Amsterdamu. Należeli do niego nie tylko malarze, ale też rzeźbiarze, performerzy, literaci. Byli oni zafascynowani surrealizmem, twórczością Picassa czerpiącego ze sztuki prymitywnej, którego inspirowały autentyczne, afrykańskie maski. Na wystawie można zobaczyć taką maskę, którą w swoim dziele wykorzystał Karel Appel. To też nie są rzeczy bardzo znane, ale mają swoje miejsce w historii sztuki i pan Jan to docenia. MHP: Docenia też meble. Jakie przykłady dizajnerskich zainteresowań kolekcjonera widzimy na wystawie? Anna Budzałek: Możemy zobaczyć tu szezlong i fotel zaprojektowane przez Le Corbusiera. Są one znakomitymi przykładami modernizmu międzywojennego. Między nimi postawiłam talerze Picassa, który zajmował się też ceramiką. Jest tu też bardzo ciekawy medal autorstwa Salvadora Dalego oraz rysunek zupy Cambell, którym Andy Warhol ozdobił dedykowaną mu książkę. MHP: Czy w rodzinie właściciela tych obiektów istniała w przeszłości tradycja zbierania dzieł sztuki? Anna Budzałek: Jak najbardziej. Wywodzi się ona z tradycji rodów arystokratycznych, świadomych wartości sztuki. Najlepszym tego przykładem jest prywatna kolekcja Izabeli Czartoryskiej, bez której nasze muzeum nie miałoby „Damy z łasiczką” Leonarda da Vinci i wielu innych bezcennych dzieł. Zresztą wiele kolekcji muzealnych powstało dzięki szczodrości donatorów, którzy udostępniali szerokiej publiczności posiadane przez siebie dzieła. Karolina Lanckorońska była także jedną z takich wspaniałych donatorek. Dzięki jej darowi wzbogacił się Zamek Królewski na Wawelu i Zamek Królewski w Warszawie. Jan Lubomirski-Lanckoroński te tradycje podtrzymuje. MHP: Dzieła, które do niego należą, pokazywane są w pawilonie Józefa Czapskiego. Czy istnieją jakieś powiązania między patronem tego miejsca a prezentowanymi tu pracami? Anna Budzałek: Józef Czapski jako młody człowiek, należący do grupy kapistów – artystów studiujących przed wojną na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie – wyjechał do ogarniętego twórczym fermentem Paryża. Biegał po galeriach, muzeach, pracowniach, chłonąc sztukę. Nie zawsze zgadzał się z nowymi prądami, bywał wobec nich krytyczny. Jednak choć obrał swoją drogę, to zawsze był nimi żywo zainteresowany. Dlatego uznaliśmy, że to miejsce jest jak najbardziej odpowiednie na prezentację dzieł właśnie tych artystów. Rozmawiała Magda Huzarska-Szumiec Źródło: MHP
Historia sztuki – Uniwersytet Jagielloński rekrutacja 2023/2024. Studia na kierunku historia sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie to studia licencjackie lub magisterskie, których program kształcenia zazwyczaj trwa 3 lata (studia I stopnia) lub 2 lata (studia II stopnia) i kończy się uzyskaniem dyplomu (licencjata lub magistra). AUCTION HOUSEWarsaw • Cracow AUCTIONS Upcoming Calendar Archive DUTCH AUCTION OFFER Sprzedaż poaukcyjna - sztuka współczesna Klasycy Sztuka Dawna - Private Sale Sprzedaż poaukcyjna - Aukcja „Szlachta i mieszczaństwo na przestrzeni wieków. Życie, sztuka, obyczaje” Sprzedaż poaukcyjna - sztuka dawna - malarstwo i rzeźba Sprzedaż poaukcyjna - sztuka dawna - rzemiosło artystyczne HOW TO SELL HOW TO BUY At traditional auction At dutch auction AUCTION RESULTS ABOUT CONTACT FAIRS DUTCH AUCTION WATCHED PRIVACY POLICY Strona główna 268 Aukcja Dzieł Sztuki i Antyków Dzieła. Lot No.: 811 Jacek MALCZEWSKI (1854-1929) Lot No.: 811 Kraków 1907 - 1910; nakładem Salonu Malarzy Polskich w Krakowie, 48 x 33 cm;oprawa: bordowe płótno, biała tytulatura z wizerunkiem artysty na 1 900 - 2 500 zł Zobacz pełne informacje
Fundacji Bührlego – szwajcarskiego muzeum sztuki impresjonistycznej i postimpresjonistycznej. Nie wiadomo, jak znalazł się w Zurychu, ale pewnych rzeczy można się domyślić, ponieważ Emil Georg Bührle w czasie II wojny był niemieckim oficerem. Później został zmuszony do zwrotu 13 dzieł sztuki skradzionych francuskim Żydom
Charakterystyczną branżą przemysłów kultury jest działalność osób zajmują-cych się renowacją i konserwacją zabytków i dzieł sztuki. Kadry do pracy w tym zawodzie kształcą w Krakowie zarówno szkoły średnie, jak i szkoły wyższe. Wielu ekspertów uważa, że miasto, posiada najlepiej wykwalifikowaną w tym zakresie kadrę. Według danych WUS, w 2000 roku w Krakowie działało 157 firm deklarujących jako podstawową działalność konserwację/renowację zabyt-ków i dzieł sztuki. Do tej liczby należy jednak podejść bardzo ostrożnie. Usługi związane z konserwacją i renowacją zabytków świadczy także wiele firm działa-jących w sektorze budowlanym, których identyfikacja nie jest możliwa. Wśród wymienionych 157 firm 58 zajmowało się wyłącznie konserwacją dzieł sztuki, pozostałe to firmy specjalizujące się w renowacji budynków lub świadczące obydwa rodzaje usług. Większość firm zajmujących się konserwacją dzieł sztuki określało profil swojej działalności ogólnie – tzn. konserwacja dzieł sztuki, jedynie kilka wyraź-nie definiowało pole swoich zainteresowań: tkaniny, papier i skóra, obrazy, rzeźba, dewocjonalia kościelne, przedmioty użytkowe, meble. W grupie zajmu-jącej się renowacją i konserwacją budynków największymi podmiotami są: 120 Przedsiębiorstwo Rewaloryzacji Zabytków w Krakowie SA, Pracownie Kon-serwacji Zabytków Wawel sp. z oraz Zarząd Rewaloryzacji Zespołów Za-bytkowych Krakowa. Podobnie jak i w całym sektorze przemysłów kultury, w omawianej branży dominowały firmy zatrudniające do 5 osób, jedynie 15 z nich to firmy większe, zatrudniające od 6 do 20 osób, i 5, które deklarowały zatrudnienie w przedziale 21–100 osób (tab. 31). Największą firmą tej branży, zatrudniającą powyżej 251 osób, było Przedsiębiorstwo Rewaloryzacji Zabytków w Krakowie SA. Roz-drobnienie na rynku konserwacji dzieł sztuki jest zjawiskiem bardzo niekorzyst-nym, jako że towarzyszy mu spadek pozycji tych firm na rynku krajowym i zagranicznym35. Tabela 31 Struktura wielkości podmiotów działających w konserwacji zabytków Krakowa Przedział zatrudnienia Liczba podmiotów 1–5 osób 109 6–20 osób 12 21–100 osób 18 101–250 osób 0 Powyżej 251 osób 0 Ogółem 139 Źródło: opracowanie własne na podstawie danych WUS Kraków, 2000. *** Przemysły kultury są ważną częścią krakowskiej bazy gospodarczej, przy-czyniają się do dywersyfikacji pełnionych przez miasto funkcji, znacząco uczestniczą w generowaniu nowych miejsc pracy. Opierając się na lokalnej kulturze, tradycjach miasta, bogatym środowisku artystycznym i kreatywności podnoszą rangę Krakowa jako ośrodka kultury. Szanse, jakie niesie ze sobą sektor przemysłów kultury, nie są jednak w Krakowie w pełni wykorzystane, choć miasto posiada wszelkie walory, aby w oparciu o ten sektor budować swo-ją przewagę konkurencyjną (tab. 32). Warto także podkreślić, że podejście do przemysłów kultury jako czynnika rozwoju gospodarczego pozwala na uzyskanie środków z funduszy struktural-nych UE, szczególnie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (ERDF) i Europejskiego Funduszu Socjalnego (FSE), przeznaczonych na wsparcie roz-woju gospodarczego regionów. Jest to szczególnie ważne z punktu widzenia akcesji Polski do UE36. Zaznaczyć należy, że rozwój przemysłów kultury dobrze wpisuje się we wstępną wersję Narodowego Planu Rozwoju Polski na lata 2004–2006, który jest podstawą ubiegania się o fundusze strukturalne. Zgodnie 35 J. Purchla, K. Broński, M. Murzyn, M. Smoleń, Przemysły kultury..., 36 Szersze odniesienie do tej problematyki w załączniku nr 1. 121 z zapisem w omawianym planie celem strategicznym Polski jest rozwijanie gospodarki opartej na wiedzy i przedsiębiorczości, zdolnej do długotrwałego, harmonijnego rozwoju, zapewniającej wzrost zatrudnienia i osiągnięcie spójno-ści społecznej, ekonomicznej i przestrzennej z UE na poziomie krajowym i re-gionalnym. Poza bezpośrednimi korzyściami ekonomicznymi, przemysły kultury wpły-wają także na charakter miasta – jego jakość, współtworzą atmosferę, kształtują wizerunek, zwiększają ofertę dóbr i usług kultury na rynku. Aspekty te są rów-nie ważne z punktu widzenia mieszkańców miasta. Tabela 32 Przemysły kultury Krakowa Silne strony Słabe strony Szanse Zagrożenia Przemysł książki • renomowane, elitarne wydaw-nictwa o ustalonej pozycji • rozdrobnienie rynku wydawni-czego • brak strategii i skutecznych działań służących tworzeniu pozytywnego klimatu do rozwo-ju tego rodzarozwo-ju działalności • uznanie przemysłów kultury przemysłem regionalnej szansy w strategii rozwoju wojewódz-twa małopolskiego • możliwość pozyskania w przyszłości na rozwój tej branży środków z funduszy strukturalnych • dominacja warszawskich do-mów wydawniczych • spadek znaczenia książki na rzecz nowych form przekazu, przede wszystkim Internetu Przemysł filmowy • wizerunek i atmosfera Krakowa jako ośrodka kultury • silne środowisko literackie, aktorskie i reżyserskie • istniejąca infrastruktura tech-niczna (np. studia produkcyjne) eduka-cyjnego do rozwoju przemysłu filmowego • brak strategii i skutecznych działań służących tworzeniu pozytywnego klimatu do rozwo-ju tego rodzarozwo-ju działalności • rosnący popyt na krajowe produkcje telewizyjne zgłaszany przez publiczne TV, jak i rozwi-jające się stacje komercyjne • wzrost zainteresowania Pola-ków krajowymi produkcjami • koncentracja mediów telewi-zyjnych w Warszawie • upartyjnienie KRRiTV, a co za tym idzie decyzji o przydziale koncesji • zdominowanie produkcji tele-wizyjnej i filmowej przez produ-centów z Warszawy 122 123 Media • obecność potentata krajowego na rynku radiowym – radia RMF FM, i związana z nim pozytywnego klimatu do rozwo-ju tego rodzarozwo-ju działalności Krakowa jako centrum medial-nego • zainteresowanie tą branżą kapitału zagranicznego • koncentracja firm medialnych w Warszawie Przemysł muzyczny • istniejąca infrastruktura – studia nagrań pozytywnego klimatu do rozwo-ju tego rodzarozwo-ju działalności artystyczne • zaplecze regionalne artystów i tradycji pozytywnego klimatu do rozwo-ju tego rodzarozwo-ju działalności 124 • duży popyt – Kraków jako centrum turystyczne • uznanie przemysłów kultury przemysłem regionalnej szansy w strategii rozwoju wojewódz-twa małopolskiego Małe przemysły kultury: sztuki sceniczne, handel sztuką, działalność gospodarcza arty-stów • tradycje miasta • renoma Krakowa jako stolicy kultury • pozycja Krakowa na arenie turystycznej Polski i Europy (turystyka kulturalna) • istniejąca infrastruktura • brak strategii i skutecznych działań służących tworzeniu pozytywnego klimatu do rozwo-ju tego rodzarozwo-ju działalności • uznanie przemysłów kultury przemysłem regionalnej szansy w strategii rozwoju wojewódz-twa małopolskiego Źródło: opracowanie własne. 124 6. WPŁYW SEKTORA KULTURY NA ATRAKCYJNOŚĆ
RYNKU SZTUKI W KRAKOWIE O CO NAJMNIEJ KRAJOWYM ZASIĘGU 1. Wzmocnienie profesjonalnej krytyki sztuki i dziennikarstwa krytycznego 2. Wspieranie wymiany międzynarodowej V. OBSZAR: EDUKACJA KULTU-ROWA NA RZECZ SZTUKI (W RAMACH PROGRAMU EDUKACJI KULTUROWEJ DLA KRAKOWA). Ułatwienie mieszkańcom dostępu do sztuki i edukacji w zakresie sztuk

Do końca lipca w galerii Skende Shopping w Lublinie można bezpłatnie oglądać wystawę mebli Ikei zamienionych przez studentów projektowania wnętrz WSPiA w swego rodzaju regionalne dzieła sztuki. Wystawa „Ikea po lubelsku” wieńczy współpracę marki z Lublinem i Wyższą Szkołą Przedsiębiorczości i Administracji w ramach projektu pracowali na meblach z drugiej ręki, dostarczonych przez dział sprzedaży okazyjnej Circular Hub Ikei. W efekcie powstały swoiste dzieła sztuki ludowej, ozdobione tradycyjnymi regionalnymi wzorami. Wystawa prac mebli przygotowana została pod kierunkiem dr Małgorzaty Michalskiej-Nakoniecznej (Wyższa Szkoła Przedsiębiorczości i Administracji). Ekspozycję można oglądać bezpłatnie do końca lipca w Skende grupa studentów Wydziału Artystycznego Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie (opiekun: dr Sławomir Plewko) stworzyła film inspiracyjny z okazji 5-lecia Ikei ramach inicjowanej przez Miasto Lublin współpracy z marką powstały również:po cztery neony autorstwa studentki Wydziału Artystycznego UMCS w Lublinie, Miruny Gheordunescu;grafiki do aplikacji promującej ekologiczne rozwiązania w zakresie segregacji śmieci, autorstwa Darii Morgen;identyfikacja graficzna „Strefa psa” (projekt) dla firmy Skende;projekt tablicy informacyjnej „Inaczej” dla tejże powstał w ramach inicjatywy MatchTo inicjatywa stworzona w 2020 r. we współpracy z Urzędem Miasta Lublina. Jej celem jest spotkanie przedsiębiorców z ambitnymi studentami przy wspólnych projektach. Ma to być okazja do rozwinięcia skrzydeł przez młode, ambitne osoby. Dla przedsiębiorstw z kolei możliwość pracy z świeżymi, nieograniczonymi niczym umysłami studentów.– Miasto Lublin jako jeden z celów obecnej Strategii Lublin 2030 obrało wsparcie rozwoju kreatywności, innowacji i relacji pomiędzy ekosystemami gospodarczymi. Jedną z potrzeb, którym wychodzimy naprzeciw, jest rozwój współpracy pomiędzy rozpoczynającymi swoją drogę zawodową studentami kierunków kreatywnych w Lublinie a przedsiębiorstwami z naszego miasta. Celem inicjatywy Match jest wprowadzenie studentów na lokalny rynek pracy i zapoznanie ich z jego oczekiwaniami. Przedsiębiorcy dzięki temu również mają możliwość poznania przyszłych pracowników, współpracowników. Mogą też wzbogacić swoje firmy o nowe rozwiązania związane z promocją i reklamą – opowiada Jacek Jakubowski, Wydział Strategii i Przedsiębiorczości, UM Lublin.

. 141 449 580 58 345 315 773 243

dzieła sztuki w krakowie