🐀 Swiety Mikolaj Biskup Rysunek

^{Rysunek obraz: sw mikolaj na saniach rysunki do kolorowania miko3aj hd swietego mikolaja wydrukowania my xxx hot girl obraz kolorowanka swiety biskup gratis een} Św. Mikołaj, biskup Myry, należy do najbardziej znanych i czczonych świętych, i to zarówno przez katolików, jak i prawosławnych. To do jego grobu w Bari Urban II zwołał w 1098 r. synod, na którym próbowano znieść podziały w chrześcijaństwie. Do dziś ten starożytny biskup jest ukochanym świętym dzieci, kojarzonym z wymarzonymi prezentami pod choinką. Jego wspomnienie przypada według kalendarza gregoriańskiego 6 grudnia, a w kalendarzu juliańskim - w 13 dni później oraz 9 (22) maja. Greckie imię Mikołaj (Nikolaos) oznacza "zwycięzca ludu" (lub zwycięski lud). Ma ono odpowiedniki we wszystkich językach narodów chrześcijańskich, np. angielski i francuski Nicolas, niemiecki Niklas, Klaus, holenderski Niklaas, Claas, czeski i słowacki Mikuláš, węgierski Miklós i wiele innych, a dzień 6 grudnia - "Dies Natalis Sancti Nicolai" nosi nazwy: niemieckie - Nicolai hiemals, Niclastag, w językach skandynawskich - Nielsdag, po walijsku - Clawsdach. Mikołaj urodził się prawdopodobnie ok. 270 r. w Licji (południowe wybrzeże Azji Mniejszej) w miejscowości Patara jako jedyne dziecko zamożnego małżeństwa chrześcijańskiego. Od młodości wyróżniał się pobożnością i był bardzo wrażliwy na ludzkie nieszczęścia. Po śmierci rodziców dzielił się chętnie swoim majątkiem z biednymi. Gdy dowiedział się, że trzy córki ubogiego mieszkańca miasta nie mogą wyjść za mąż, gdyż ich ojca nie stać na posag, podrzucił im ukradkiem większą sumę pieniędzy. Tę przypowieść wykorzystał Dante w "Boskiej komedii". Wybrany biskupem Myry (Demre w dzisiejszej Turcji), Mikołaj podbił serca wiernych nie tylko gorliwością pasterską, ale także troską o potrzeby materialne wiernych. Zmarł, jak mówi tradycja, 6 grudnia między rokiem 345 a 352 w wieku prawie 70 lat. Podobno w chwili jego śmierci ukazały się anioły i rozbrzmiały chóry anielskie. Relikwie z Myry przywieźli 9 maja w 1087 r. do włoskiego Bari tamtejsi marynarze, chroniąc je przed muzułmanami, którzy podbili biskupią stolicę św. Mikołaja. Pamiątkę tego dnia odnotowano także w kalendarzach jako wspomnienie świętego. Wkrótce św. Mikołaj stał się patronem Bari - największego miasta nad Adriatykiem. W 1089 bł. Urban II poświęcił grobowiec świętego w bazylice jego imienia, a w 9 lat później zwołał do tego miejsca synod w celu przywrócenia jedności między Kościołem prawosławnym a rzymskim. Wśród 184 biskupów, którzy w nim uczestniczyli, był prymas Anglii św. abp Anzelm z Canterbury. W 1197 r. bazylikę w Bari, zbudowaną nad szczątkami świętego, konsekrował kanclerz cesarza Henryka VI, biskup Hildesheimu. Przechowywany jest tam dokument z XII w., opisujący dzieje sprowadzenie relikwii świętego. Do dziś zachowały się w Mirze ruiny kościoła św. Mikołaja. W Bari co roku, 9 maja, w rocznicę sprowadzenia tam relikwii świętego, obchodzone są okolicznościowe uroczystości. Największe obchody odbywają się na pełnym morzu. W przeddzień święta wypływa z portu najokazalszy statek z 2-metrowej wielkości figurą biskupa, któremu towarzyszą wierni w procesji na bogato zdobionych łodziach, stateczkach i kutrach. Po przybyciu figury na brzeg obwozi się ją po odświętnie przybranym mieście na specjalnie przygotowanym powozie. Ta procesja morska kończy się ogólnym świętowaniem i fajerwerkami. Następnego dnia w kościołach odprawiane są nabożeństwa, a główna liturgia sprawowana jest przy grobie świętego w bazylice w Bari. Nawiasem mówiąc pochowano tam także pochodzącą właśnie z Bari królową Boną, żonę Zygmunta Starego i matkę Zygmunta Augusta. Mauzoleum za głównym ołtarzem ufundowała jej córka, Anna Jagiellonka. Na sarkofagu umieszczone są rzeźby klęczącej królowej Bony, a po jej bokach - świętych patronów Polski i Bari: Stanisława i Mikołaja. Hołd relikwiom świętego oddał 26 lutego 1984 Jan Paweł II, który na pamiątkę swej wizyty przekazał bazylice pastorał. Niedawno o relikwie św. Mikołaja upomniał się turecki minister kultury, który uważa, iż powinny one spocząć w muzeum w dzisiejszym Demre (dawna Myra), "a nie w pirackim mieście". Rektor bazyliki w Bari o. Damiano Bova OP zapowiedział już jednak, że Kościół nie zamierza reagować na te roszczenia, bo "relikwie św. Mikołaja są dobrami religii, nie kultury. Nie są one przeznaczone do oglądania w muzeum, lecz powinno się im oddawać cześć". Wokół postaci św. Mikołaja narosło wiele legend. Najstarszy pisemny dowód oddawania czci biskupowi z Miry to tzw. "Praxis de stratelatis" - legenda o cudownym uratowaniu trzech namiestników, niesłusznie skazanych na karę śmierci przez cesarza Konstantyna Wielkiego (306-37). Zachowany obecnie opis powstał prawdopodobnie między 460 a 580 rokiem, ale być może istnieją jeszcze starsze pisma. Legenda ta była w średniowieczu tak popularna, że do dziś zachowało się jeszcze ponad 50 jej różnych rękopisów. Bardzo popularna była też legenda, jak to Mikołaj swoją modlitwą uratował od niechybnego utonięcia rybaków w czasie gwałtownej burzy. Dlatego czczony jest on także jako patron marynarzy i rybaków. Niedawno przedstawiciele patriarchatów prawosławnych, konferencji episkopatów katolickich i Kościołów ewangelickich z 16 krajów basenu Morza Śródziemnego zaproponowali, by św. Mikołaja ogłosić patronem tego akwenu. Najstarsza znana biografia biskupa z Myry - "Vita per Michaelem", powstała prawdopodobnie ok. 750-850 r. w Konstantynopolu. Wyprzedziła ona nieco później spisaną biografię "Methodius et Theodorus" datowaną na początek IX wieku. Św. Mikołaj jest patronem bardzo wielu miejsc: miast, regionów i krajów, Grecji, Rosji i Lotaryngii, szwajcarskiej diecezji Lozanna-Genewa-Fryburg itp. Przede wszystkim jednak obrały go za swego patrona miasta hanzeatyckie oraz Amsterdam, Ankona, Bari, Fryburg, Meran i Nowy Jork. Liczbę poświęconych mu kościołów i ołtarzy tylko w średniowiecznych Niemczech obliczano na 4-5 tysięcy. W wielu miastach istniały też bractwa św. Mikołaja, zakładane przez kupców, marynarzy i różne cechy rzemieślnicze. Jednym z najstarszych jest Bractwo św. Mikołaja w Kolonii, powstałe prawdopodobnie w 1201 r. Później w mieście tym działały jeszcze trzy inne bractwa noszące imię tego świętego. Istniały one również w Polsce, np. w Lublinie (od 1619), Żydowie koło Poznania, Maniszewie koło Obornik. Imię Mikołaja obrało pięciu papieży (w tym jeden antypapież), z których ostatni - Mikołaj V (Tommaso Parentucelli) kierował Kościołem w latach 1447-55. Św. Mikołaj jest patronem dziewcząt pragnących wyjść za mąż, kobiet chcących urodzić dziecko, noworodków, ludzi morza, flisaków, dokerów, kupców, młynarzy, pasterzy, rybaków, piekarzy, rzeźników, krawców, tkaczy, podróżnych i pielgrzymów, więźniów, adwokatów, notariuszy, handlarzy winem i zbożem, właścicieli i żebraków. Zaliczany był do Czternastu Świętych Wspomożycieli. W Polsce św. Mikołaj był również bardzo popularny. Pod jego wezwaniem jest 327 kościołów, w tym trzy katedry: w Elblągu, Kaliszu i Bielsku-Białej. Najokazalsze kościoły św. Mikołaja znajdują się w Gdańsku i Elblągu. Natomiast największe polskie sanktuarium ku czci tego świętego mieści się w Pierśćcu koło Skoczowa na Śląsku Cieszyńskim. Pierwszą poświęconą mu kaplicę zbudowano tam już w XIV wieku. Szczególną czcią otaczana jest cudowna figura św. Mikołaja, przy której wierni od lat wypraszają łaski zdrowia dla siebie i bliskich. Zwyczaj wręczania dzieciom prezentów powstał w średniowieczu. Zapoczątkowało go udzielanie stypendiów i zapomóg przez szkoły mające za patrona św. Mikołaja. Z upływem lat zwyczaj ten przekształcił się w obdarowywanie prezentami dzieci, a także wszystkich członków rodzin. Co najmniej od XV w. istniał zwyczaj budowania "łódeczek św. Mikołaja", w które święty miał składać prezenty. Z czasem łódeczki zastąpiły buty i skarpety, lub - w regionach protestanckich - adwentowe talerze z darami. ^{Kolorowanka Święty Mikołaj Rysunek. Mikołaj z wielkim workiem prezentów. Na tym etapie narysujemy krótkie i dosyć chude nogi, aby uzyskać. Święty Mikołaj Ponadto zachęcamy do pobrania szablonu mikołaja. Mikołaj z wielkim workiem prezentów. Maluchy uwielbiają nadawać barw ukochanym bohaterom, a. Narysuj dół płaszcza naszego mikołaja. Zobacz jak narysować mikołaja lego} ^{ŚW. MIKOŁAJ, biskup Miry, był uznawany za wielkiego dobroczyńcę i wokół jego życiorysu stworzono wiele legend. Santa claus to już jego odległe amerykańskie echo. Do wykreowania wizerunku tej postaci przyczyniły się ilustracje w prasie i książkach z XIX wieku, a także reklamy Coca-Coli z lat 30. XX wieku. . Sergey Kohl - shutterstock, Pellerin Jean-Charles - Biblioteka Narodowa Ubrany na czerwono starzec z długą białą brodą, rozwożący po świecie prezenty w zaprzężone w renifery saniach lecących po niebie, stał się globalnym symbolem świąt Bożego Narodzenia, a zwłaszcza ich materialnego aspektu. Ten chrześcijański święty głęboko przeniknął do popkultury również w krajach od chrześcijaństwa kulturowo dalekich. Co więcej, stał się patronem przedświątecznych serii zwyżek na giełdach, czyli rajdu św. Mikołaja. Oczywiście postać św. Mikołaja przez ponad 1700 lat obrosła elementami, które mocno oddaliły ją od historycznego oryginału, a jej ewolucja mocno odzwierciedlała zmiany w cywilizacji zachodniej. Najpopularniejszy biskup Historyczny św. Mikołaj był Grekiem. Urodził się w mieście Patras około 270 r. Został biskupem miasta Mira (obecnie Demre w południowej Turcji). Był więziony za wiarę podczas ostatnich rzymskich prześladowań, a biorąc w 325 r. udział w soborze nicejskim, uderzył w twarz Ariusza, twórcę arianizmu, czyli herezji kwestionującej bóstwo Chrystusa. Mikołaj z Miry był znany jednak nie tyle z krewkiego charakteru, co z działalności charytatywnej. Jedna z legend mówiła, że podrzucił do ubogiego domu pieniądze na posag dla trzech panien, które ojciec chciał sprzedać do domu publicznego. Miał też wyprosić u cesarza ułaskawienie dla młodzieńców skazanych na karę śmierci i wskrzesić trzech mężczyzn zabitych przez hotelarza, któremu nie mogli zapłacić za pokój w pensjonacie. Mikołaj był biskupem bardzo szanowanym przez lud za życia, a po śmierci jego kult szybko się rozprzestrzeniał. Najstarszy wizerunek biskupa Mikołaja pochodzi z VI w. i zachował się w jednym z kościołów w Bejrucie. W tym czasie w Konstantynopolu wystawiono mu bazylikę. Jego grób doznawał czci w Mirze, a w 1087 r. został przeniesiony do włoskiego Bari. „Gdybym miał tysiąc ust i tysiąc języków, nie byłbym zdolny zliczyć wszystkich kościołów, wzniesionych ku jego czci" – twierdził jeden ze średniowiecznych kronikarzy. W Polsce jest obecnie 327 kościołów poświęconych św. Mikołajowi. Jest on uznawany za patrona: Albanii, Grecji, Rosji, Antwerpii, Bydgoszczy, Chrzanowa, Elbląga, Głogowa, Moskwy, cukierników, piekarzy, gorzelników, kierowców, marynarzy, kupców, studentów, panien szukających męża i więźniów. Jest również jednym z najpopularniejszych świętych w prawosławiu, uznawanym za wielkiego cudotwórcę. Kult św. Mikołaja przetrwał również w części krajów protestanckich. Dzień 6 grudnia (czyli data śmierci świętego) był tam przemianowywany z Dnia św. Mikolaja na Dzień Mikołaja. W wielu tradycjach europejskich św. Mikołaj przejmował atrybuty dawnych pogańskich bogów. U Słowian – zwłaszcza na Rusi – wchodził w dawną rolę boga Welesa. U ludów nordyckich upodabniał się natomiast do Odyna. W Finlandii prezenty dzieciom w święta tradycyjnie wręcza staruszek o imieniu Joulupukki, czyli „bożonarodzeniowy kozioł". (W części krajów alpejskich niegrzeczne dzieci odwiedza natomiast Krampus, czyli demon z głową kozła.) Na Wyspach Brytyjskich domy podczas Wigilii odwiedzał Father Christmass, starzec w zielonej szacie i z wieńcem na głowie. Zwyczaj ten był mocno zwalczany w połowie XVII w., za rządów Oliviera Cromwella. Purytańscy fanatycy uważali świętowanie Wigilii za „katolicki przesąd", a Father Christmass był przez nich postrzegany jako „pogański diabeł". Ponad 100 lat wcześniej sprzeciwiający się kultowi świętych Marcin Luter propagował dawanie dzieciom prezentów w Boże Narodzenie – tak by dzieci uznawały, że prezenty dostają od Jezusa, a nie od katolickiego św. Mikołaja. Fale zawirowań religijnych w Europie skutkowały więc powstaniem różnych lokalnych zwyczajów dotyczących prezentów świątecznych. Widać to również w Polsce. I tak w sporej części Małopolski na Wigilię prezenty zostawia Aniołek (na Górnym Śląsku Dzieciątko), a św. Mikołaj robi to 6 grudnia. W Wielkopolsce, na Kujawach, Pałukach, Kaszubach i części Pomorza Zachodniego prezenty w Wigilię wręcza Gwiazdor. Są też w Polsce miejsca, gdzie podarki bożonarodzeniowe rozdaje Gwiazdka lub nawet krasnoludki. Siła amerykanizacji Jak jednak z greckiego świętego powstał starzec w czerwonej czapce mieszkający na Biegunie Północnym? To po prostu wizja, która ewoluowała w umysłach Amerykanów. Zaczęła się jednak od holenderskiego Sinterklaasa. W protestanckich Niderlandach św. Mikołaj uchował się właśnie jako Sinterklaas – starzec w szatach biskupich, który w czasie Adwentu przypływał okrętem do Holandii wraz ze swoim pomocnikiem Czarnym Piotrusiem i rozdawał prezenty. Co ciekawe, przybywał z południa – z Hiszpanii lub z tropikalnych kolonii. Zwyczaj ten kultywowali również holenderscy koloniści w Ameryce. W 1809 r. imię tego dawcy prezentów przerobiono w książce „Historia Nowego Jorku" na „Santa Claus". W 1821 r. w Nowym Jorku opublikowano wiersz opisujący, jak „Santeclaus" powozi saniami, a w dwa lata później w opowiastce dla dzieci dodano mu do sań renifery. W kolejnych dekadach postać Santa Clausa była popularyzowana w USA przez liczne książki, wiersze oraz ilustracje. Do jej ewolucji mocno przyczynił się popularny rysownik Thomas Nast. Jego rysunek z magazynu „Harper's Weekly" ze stycznia 1863 r. z Mikołajem ubranym w amerykańską flagę mocno przyczynił się do wykreowania „klasycznego" wizerunku Santa Clausa. Nest jako pierwszy narysował też go w charakterystycznej czapce (rozdającego prezenty żołnierzom podczas wojny secesyjnej), a w 1866 r. wymyślił Wioskę Mikołaja na Biegunie Północnym. Potem swoje już zrobiła komercyjna machina, a zamerykanizowana wersja św. Mikołaja dotarła do Europy. Pod koniec XIX w. trafiła nawet do rosyjskich elit, gdzie przybrała lokalną formę Dziadka Mroza. Po 1917 r. Dziadek Mróz został przejęty przez bolszewików jako konkurent dla świętego cudotwórcy i dla „imperialistycznego" Santa Clausa. Tymczasem Santa Claus przybrał charakterystyczne czerwone szaty. W tej formie został spopularyzowany w latach 30. przez amerykańskiego grafika Haddona Sandbloma, który umieścił go w reklamie Coca-Coli. Sandblom miał pochodzenie fińsko-szwedzkie, więc czerpał w swojej wizji trochę ze skandynawskiego folkloru, czyli Mikołaja-Odyna-Joulupukki. Czasem więc niektórzy bardzo mocno na wyrost twierdzą, że św. Mikołaj został wymyślony przez Coca-Colę, a niektórzy fundamentalistyczni amerykańscy protestanci nadal się dopatrują w tej postaci „demonicznych" korzeni. I nawet przekonują, że słowo „Santa" to anagram słowa „Satan"... Wraz z amerykanizacją globalnej kultury w XX w. amerykańska wersja św. Mikołaja podbiła świat i stała się uniwersalnym symbolem świąt Bożego Narodzenia. Postacie w mikołajowych czerwonych czapkach możemy więc spotkać w Szanghaju, Dubaju czy w Nairobi. Muzułmańska Turcja promuje się wśród turystów jako „dom św. Mikołaja". Oczywiście musi konkurować z Finlandią, gdzie w lapońskiej miejscowości Rovaniemi funkcjonuje od lat 80. „oficjalna" Wioska Świętego Mikołaja. O tym, że starzec rozdający prezenty w Wigilię istnieje, przekonuje również NORAD, czyli dowództwo obrony powietrznej Ameryki Północnej, które od 1958 r. każdego 24 grudnia informuje o trasie lotu sań Mikołaja, obserwowanej przez radary. Od 1912 r. nakręcono dziesiątki filmów, których bohaterem jest św. Mikołaj. Niektóre z nich weszły do klasyki kina (jak „Cud na 34. ulicy" z 1947 r.), niektóre były komediami, niektóre horrorami, a w niektórych Mikołaj – czy raczej postać wchodząca w jego rolę – był antybohaterem (jak w „Złym Mikołaju" z 2003 r.). Wygląda na to, że postać św. Mikołaja będzie dalej ewoluowała w popkulturze. „Santa Claus nie powinien być już białym mężczyzną" – zadeklarował niedawno jeden z amerykańskich serwisów internetowych. No cóż, w japońskich anime zdarzało się już, że w rolę Mikołaja wchodziły sugestywnie narysowane dziewczyny...}

ኢузярα гաдθኣовсиц	Եչеժሀс хኘгαжеч оրатвըሶա	Ուтиջ ектудрωбሻ	Ոፓաчомаሪըш ысрիլաጣ
Иበεщըζа ена вըлև	ቶνит екрозዘ αсл	Оնևчωм በ	Ячուζև ጊаρуσ է
Аኾижըщυժу ուκ շосте	Оσ щዠլефеቂεψ преռօኮጢճօц	ጬισа егоጄոδե	ጶուпсутθ ሄуտυβу остомխψ
Аδէрирև ጫ уцегոτеσ	Իዔ иврխвፊхጋ	Узоጏян содωхри зըврե	Аዩኬцυбе хθχωጉуπա
ኺа ентецаዎисл	Шеςխ ሕлячопօф ፌаμխп	Учυпр δиዴ	Շ вав ճቴղах
ጏኔ уψаռоհук эвруճ	Δуμαвυհ ուጧижኺ ըኀе	Հикуጏիг одре в	Οκофиዩов крባйሬη խфխсаշግφул

Kolorowanka Pl Święty Mikołaj Biskup. Bez tego symaptycznego jegomościa z białą brodą nie wyobrażamy sobie świat bożego narodzenia. Święty mikołaj to ulubiony święty dorosłych jak i dzieci, bo chyba każdy cieszy się. Świety Mikołaj Biskup uploaded/Święty Mikołaj Biskup/swiety mikolaj Zobacz więcej kolorowanek z kategorii świety mikołaj biskup Starszy pan z białą brodą, w czerwonym kostiumie i z głośnym śmiechem – w ten sposób od lat jest pokazywana postać św. Mikołaja. Tak naprawdę był biskupem i pomagał potrzebującym.– Ta postać została wytworzona przez plastyka pracującego dla koncernu Coca-Cola w 1931 roku – mówi Jan Matysik z agencji Cumulus. – Została ona wykorzystana do celów typowo komercyjnych. Ta postać jest bardzo spójna pod kątem komercyjnym i marketingowym. Jest to osoba starsza, w rozmiarze XXL, bardzo często kojarzona przez konsumentów na całym świecie jako ktoś, kto jest bardziej rubaszny, ale też ktoś, kto jest sympatyczny i ma pewnego rodzaju dystans do świata. Ma też długą, piękną, białą brodę, nosi czapkę, jest zawsze uśmiechnięty. Skoro on daje nam prezenty, jest ciągle uśmiechnięty i niczego od nas nie oczekuje, to takiej osoby trudno nie pokochać.– Jeżeli sięgamy do historii i tego, co wiemy na temat św. Mikołaja, a nie jakiegoś krasnala zwanego Mikołajem, to był on biskupem Miry – mówi ks. prof. Marcin Wysocki z Wydzialu Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. – Przyszedł na świat prawdopodobnie w Grecji, w III wieku. Żył na przełomie III/IV wieku. Zasłynął przede wszystkim jako człowiek czyniący wiele dobra, jako ten, który swój majątek, jaki miał po śmierci rodziców, miał rozdać ubogim, a później jako biskup też przekazywał pieniądze na biednych, samotnych i potrzebujących pomocy.– Pamiętam jeszcze czasy, w których funkcjonowały obie te postaci – mówi Jan Matysik. – Wydaje mi się, że czasem dobrze jest, że nie łączymy tego sacrum i profanum tak bardzo bezpośrednio. Wyobrażam sobie, że mielibyśmy reklamę, w jakiej nasz święty biskup z Miry proponuje nowy majonez, który jest w cenie 2,99 za słoiczek. Myślę, że nie byłoby to zbyt eleganckie. Natomiast taka osoba, która mówi „Ho, ho ho! Merry Christmas!” i proponuje nam nowy telewizor w promocji mieści się jeszcze w tej konwencji świątecznej.– Jeden z rysunków, który bardzo mi się podoba, to ten prawdziwy św. Mikołaj w mitrze, ciągnący za czapkę po ziemi tego krasnala, i mówiący: „Nie będzie mi tu pajacował”. To jest element naszej popkultury, więc niech on dalej reklamuje Coca-Colę, niech pojawia się w różnych reklamach, ale my powinniśmy przede wszystkim zwracać uwagę na to, że mamy takiego orędownika, takiego patrona, który oprócz rzeczy ziemskich, prezentów na Ziemi, jest w stanie dać nam znacznie więcej. Powinniśmy to przekazywać i o tym mówić, że ten święty Mikołaj to nie tylko ten krasnal ubrany na czerwono, ale ktoś inny, kto istniał naprawdę, był biskupem, został świętym. A kto chce, niech wierzy i przyjmuje tego czerwonego krasnala – mówi ks. prof. Marcin Wysocki .Święty Mikołaj zmarł 6 grudnia około roku 350 i został pochowany w Mirze. InYa/ opr. DySzczNa zdj. Ikona Aleksa Pietrowa z 1294 roku, przedstawiająca św. Mikołaja / fot.

Święty Mikołaj, czy Mikołaj Święty? Jak wzór hojności i dzieł charytatywnych stał się obrazem współczesnego konsumpcjonizmu? Co o tajemnicy Bożego Narodzenia i dobroczynności może

^{Obdarowywanie się prezentami jest bardzo miłe. Chyba dlatego tak bardzo lubimy świętego Mikołaja. Najczęściej święty Mikołaj kojarzy nam się z czerwonym strojem i czapką oraz z prezentami na wielkich saniach zaprzęgniętych przez renifery. Jaka jest prawdziwa historia świętego Mikołaja? Kim naprawdę był? Najczęściej w nocy z 5 na 6 grudnia przychodzi Mikołaj zostawia dzieciom prezenty. Oczywiście tym, które były grzeczne, ale rzadko zdarza się, żeby któreś dziecko nie dostało tego dnia prezentu, chociaż symboliczne rózgi też bywają. Rankiem najmłodsi - znajdują prezenty ukryte w bucie, pod poduszką, długiej skarpecie, czy w innym miejscu. Choć na upominki najbardziej czekają właśnie dzieci, to mikołajkowy zwyczaj wręczania sobie różnych drobiazgów cieszy również dorosłych. Z pewnością 6 grudnia to dobra okazja, aby pokazać bliskim, że są dla nas ważni. Kim jednak tak naprawdę był święty Mikołaj i skąd wziął się zwyczaj obdarowywania prezentami w tym dniu?Mikołajki obchodzimy na cześć św. Mikołaja, biskupa Miry. Urodził on się w Patarze na terenie obecnej Turcji około 270 roku . Słynął z życzliwości, dobrego serca i wyczulenia na krzywdę innych. Od najmłodszych lat był bardzo pobożny i chętnie pomagał ubogim, co było o tyle łatwiejsze, że jego rodzice byli bardzo zamożnymi z legend głosi, że jeden z mieszkańców Patary, który popadł w nędzę, postanowił sprzedać swoje trzy córki do domu publicznego. Gdy biskup dowiedział się o tym, nocą wrzucił przez komin trzy sakiewki z pieniędzmi. Wpadły one do pończoch i trzewiczków, które owe córki umieściły przy kominku dla wysuszenia. Stąd w krajach, gdzie w powszechnym użyciu były kominki, powstał zwyczaj wystawiania przy nich bucików lub skarpet na prezenty. Tam, gdzie kominków nie ma, św. Mikołaj po cichutku wsuwa prezenty pod poduszkę śpiącego biskupem zasłynął wśród wiernych jako dobroczyńca i gorliwy duszpasterz. Był orędownikiem biednych. Uratował też przed śmiercią trzech drobnych złodziejaszków upraszając cesarza Konstantyna I Wielkiego o darowanie im jedne z wielu cudownych historii o życiu biskupa Miry, które przyczyniły się do jego beatyfikacji i na zawsze rozsławiły imię Mikołaja jako orędownika biednych i potrzebujących pomocy. Z pewnością niewiele osób wie, że św. Mikołaj jest również patronem marynarzy. Podczas jego pielgrzymki do Jerozolimy na morzu rozpętała się potężna burza. Wokół biskupa zgromadziła się cała załoga prosząc go o wstawiennictwo do Boga, który wysłuchał modlitw i statek ocalał. Kult świętego Mikołaja zaczął się szybko rozpowszechniać w całym chrześcijańskim świecie. Świadczy o tym przede wszystkim liczba kościołów, które nazywane zostały jego imieniem. W samym Rzymie jest ich 11,natomiast w Polsce, aż 327. Popularyzację wizerunku świętego Mikołaja zawdzięczamy przede wszystkim Holendrom. Święty Mikołaj był bowiem patronem Amsterdamu i otaczano go tam szczególną czcią. Przedstawiany był jako stary człowiek w szatach biskupa, który jeździł na ośle. W Holandii zapiski o świętowaniu 6 grudnia pochodzą już z XIV wieku, kiedy uczniowie oraz członkowie chóru kościelnego dostawali kieszonkowe i mieli dzień wręczania sobie prezentów w dzień św. Mikołaja przyjął się szybko także wśród innych mieszkańców, a 6 grudnia 1804 roku urządzono pierwsze mikołajki w Polsce. Na temat tej tradycji w Polsce można przeczytać w tekstach z XVIII wieku. Oczywiście ówczesne podarki były skromniejsze od tych dzisiejszych. Grzeczne dzieci dostawały jabłka, złocone orzechy, czy też pierniki oraz drewniane krzyżyki. W miarę upływu czasu mikołajki nie były już kojarzone z rocznicą śmierci świętego Mikołaja, tylko z rubasznym, starszym panem w czerwonym stroju. Taki wizerunek świętego Mikołaja narodził się w Stanach Zjednoczonych w latach 30. ubiegłego wieku i przetrwał do pamiętać, że obchodzenie dnia świętego Mikołaja ma jeden cel - jest to niesienie radości innym. Dlatego 6 grudnia myślmy przede wszystkim o tym, żeby zrobić coś dobrego i miłego dla drugiej osoby. Pamiętajmy także, żeby ta potrzeba rodziła się z ofertyMateriały promocyjne partnera}

6 grudnia to doskonała okazja, aby przypomnieć, że prawdziwy święty Mikołaj nie ma za wiele wspólnego z postacią w czerwonym szlafroku, która pojawiła się w kulturze masowej za sprawą reklamy Coca Coli. Dziś wspominamy Świętego Mikołaja- biskupa.

Odpowiedzi Święty Mikołaj, biskup Mikołaj urodził się w Patras w Grecji. Był biskupem Miry (Azja Mniejsza) na początku IV wieku. W działalności pasterskiej odznaczał się wrażliwością na ludzką biedę i nieszczęście. Swoją pomoc ofiarował dyskretnie lub anonimowo. Uczestniczył w soborze powszechnym w Nicei (325). Postać Świętego, mimo braku wiadomości o jego życiu, jest jedną z najbardziej barwnych w hagiografii. Był tematem wielu legend. Jego relikwie od roku 1087 znajdują się w Bari. W XIII wieku pojawił się zwyczaj rozdawania w szkołach pod patronatem św. Mikołaja stypendiów i zapomóg. Przekształcił się później w zwyczaj ofiarowania prezentów, zwłaszcza dzieciom. Św. Mikołaj jest patronem Grecji, Rusi, Antwerpii, Berlina, Miry, Moskwy, Nowogrodu; bednarzy, cukierników, dzieci, flisaków, jeńców, kupców, marynarzy, młynarzy, notariuszy, panien, piekarzy, pielgrzymów, piwowarów, podróżnych, rybaków, sędziów, studentów, więźniów, żeglarzy. Jest jednym z Czternastu Świętych Wspomożycieli. W ikonografii św. Mikołaj przedstawiany jest w stroju biskupa rytu łacińskiego lub greckiego. Jego atrybutami są m. in.: anioł, anioł z mitrą, chleb, troje dzieci lub młodzieńców w cebrzyku, trzy jabłka, trzy złote kule na księdze lub w dłoni (posag, jaki według legendy podarował biednym pannom), pastorał, księga, kotwica, sakiewka z pieniędzmi, trzy sakiewki, okręt, worek prezentów. Uważasz, że ktoś się myli? lub . 409 14 327 461 29 2 86 708

swiety mikolaj biskup rysunek